Łysienie androgenowe może występować u kobiet i mężczyzn, konsultacja obejmuje leczenie tylko mężczyzn od 18 roku życia.
W wywiadzie pacjent musi załączyć 2-3 zdjęcia gowy:
1 zdjęcie: linii nasady owłosienia w okolicach kątów czołowych,
2 zdjęcie: wierzchołka głowy
3 zdjęcie (opcjonalne): innego miejsca łysienia
Jak powinny wyglądać zdjęcia:
Zdjęcie nr 1
Zdjęcie nr 2
Przykłady zdjęć
W przypadku mężczyzn poniżej 40 roku życia od razu włączamy do leczenia minoksydyl 5% 2x dz oraz finasteryd 1mg 1×1,
powyżej 40 roku życia od razu włączamy minksydyl 5% 2x dz, konieczne jest oznaczenie PSA, musi być skonsultowany urologicznie (czy ma zdrową prostatę), oraz internistycznie jeśli bierze leki.
Czy leczenie finasterydem jest bezpieczne?
Leczenie finasterydem jest bezpieczne, natomiast rzadko występują działania niepożądane 1-8%
W strefie płciowej: ból jąder, zmniejszenie libido, zaburzenia wzwodu i wytrysku, zmniejszenie liczebności i ruchliwości plemników, objętości ejakulatu oraz płodności, ginekomastia.
w strefie psychicznej: depresja, psychozy, problemy z pamięcią i zaburzenia funkcji poznawczych, zmienione odczuwanie bólu i inne: świąd skóry, pokrzywka, osutka, kołatanie serca, zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy.
Kiedy zauważę pierwsze efekty leczenia?
Pierwsze efekty leczenia można zauważyć po 3-6 miesiącach stosowania leczenia oraz że leczenie jest przewlekłe i przerwanie terapii powoduje nawrót łysienia.
Łysienie androgenowe to najczęstsza przyczyna utraty włosów. Objawem łysienia androgenowego jest stopniowa utrata włosów, zaczynająca się od skroni. W dalszej kolejności łysienie zaczyna obejmować czubek głowy.
Mechanizm powstawania łysienia związany jest z przemianą testosteronu (pod wpływem enzymu 5α-reduktazy) w dihydrotestosteron, który oddziałując na receptory androgenowe mieszka włosowego prowadzi do jego stopniowej inwolucji (zaniku). Mieszki włosowe ulegają stopniowej miniaturyzacji, produkowany włos staje się coraz cieńszy i krótszy.
Łysienie androgenowe typu męskiego dotyczy około 80% mężczyzn. U mężczyzn łysienie pojawia się po okresie dojrzewania i prowadzi do postępującej utraty włosów o charakterystycznym obrazie klinicznym.
Przyczyny łysienia androgenowego nie są do końca zbadane. Wiadomo, że mają na nie wpływ czynniki genetyczne, jak również te środowiskowe.
Jakie są objawy?
Łysienie androgenowe typu męskiego opisywane jest wg wzoru Hamiltona i Norwood. Sklasyfikowali oni łysienie androgenowe jako 7 głównych typów. Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku skroni i ciemienia, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.
Przebieg łysienia androgenowego
Jak leczyć łysienie androgenowe u mężczyzn?
Wyróżnia się leczenie miejscowe i leczenie ogólne. Metody leczenia:
minoksydyl
finasteryd
leczenie chirurgiczne – przeszczep włosów
W leczeniu miejscowym najszersze zastosowanie znalazł minoksydyl dostępny w dwóch stężeniach: 2% i 5%. Minoksydyl dostępny jest bez recepty. Jego skuteczność potwierdzono w licznych badaniach klinicznych. Wywiera on efekt rozszerzający naczynia mieszków włosowych. Dodatkowo powoduje stymulację mitoz komórek mieszka włosowego oraz przedłuża okres wzrostu włosów.
W leczeniu ogólnym wykorzystuje się też finasteryd, który hamuje enzym 5α-reduktazę, dzięki temu nie dochodzi do powstawania dihydrotestosteronu. Lek ten powoduje niewiele działań niepożądanych u mężczyzn.
Leczenie chirurgiczne, polegające na przeszczepieniu włosów. Należy jednak pamiętać, że metoda ta nie hamuje postępu choroby, a jedynie łagodzi jej skutki.
Więcej o finasterydzie – działanie, dawkowanie, skutki uboczne
Finasterydu nie stosuje się w celu leczenia łysienia androgenowego u kobiet. Lek powinno się przyjmować w dawce 1 mg (1 tabletka) raz na dobę niezależnie od posiłków. Lek należ przyjmować regularnie, gdyż działa tylko po dłuższym czasie codziennego stosowania.
By zauważyć efekty leczenia lek należy przyjmować minimum 3 miesiące, należy pamiętać, że w celu utrzymania wyników leczenia, zaleca się nieprzerwane stosowanie leku. Odstawienie produktu leczniczego powoduje zanik wyników jego działania w ciągu 9 do 12 miesięcy.
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany:
u kobiet i dzieci
w nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.
u mężczyzn stosujących finasteryd lub inne inhibitory 5α-reduktazy typu II w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego lub innych chorób.
Działania niepożądane
W tabeli poniżej wymieniono działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych – Częstość występowania działań niepożądanych określono: Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia układu immunologicznego:
Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka, świąd, pokrzywka oraz obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk warg, języka, gardła i twarzy).
Zaburzenia psychiczne:
Niezbyt często*: obniżone libido. Niezbyt często: depresja. Częstość nieznana: utrzymywanie się osłabionego libido po przerwaniu leczenia, niepokój.
Niezbyt często*: zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji (w tym zmniejszenie objętości ejakulatu). Częstość nieznana: tkliwość i powiększenie gruczołów sutkowych, ból jąder, hematospermia, niepłodność**, utrzymywanie się zaburzeń erekcji i ejakulacji po przerwaniu leczenia, rak piersi u mężczyzn.
działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych
